โอละนอ
ป่าลา แก้มพี่น้อง ป่าลา
คอนนิจิวะ แปลว่า สวัสดี
อีนางนาฏนารีอยู่แดนที่ ญี่ปุ่น
แก้มกะสีจูนพูนงามเลิศโสภา
ฉันเป็นนางมัทฉาซื่อว่า ฮิโนกิ
คิ้วคาดโค้งซิกงิ๊ แข่วหว่อง ดังโม
ทางพิสบกะโป ขาโขง ก้นขอด
งามไปเบิดตลอดงามฮอดส้นหน่อง
วาจานั้นกะค้องค่องยามป้อยด่าคน
นางนี้เป็นฮ้อนฮนย้อนความฝันคิดมาก
ฝันเห็นพญานาคหลากสีเกี้ยวก่าย
ตั้งแต่น้อยจนใหญ่บ่เคยพ้อพบพาน
นางนี่เกิดสงสัย
คือสิอยู่ในด้านมหาสมุทรแปซิฟิกทะเลก้วง
โอยละน้อ
ว่าแล้วสุบหางแหว่งแยงคีง เออ
แล้ว let's go
ละแม่นว่าเด้อนาย คาวนี้ได้ว่ายออกจากที่
ฮิโนกิ มัทฉาน้อยลอยล่องทะเลหลวง
นาวาก้วงเขตข่วงแปซิฟิก
กระดิกหางกลางวังเวินเพลิดเพลินพระทัยน้อง
มองเบิ่งก้ำฝูงฉลาม หรือว่า Shark
ผัดบ่มีพยานาคคือด้ามดั่งฝัน
ว่าแล้วดั้นดันดุ่งลอยหา
เห็นหมู่ฝูงโลมาตบตีบอลเลย์
เฮโฮฮ้องฟองฟาดเฟือดขุ่น
แมงกระพรุนและม้าน้ำมาโชว์กล้ามตีมวย
เฮ็ดอ้วยซ้วยนวยหน่อประการัง
แกะขี้ดังให้ปลาทูแล้วถูสบู่ให้โอโทโร่
ปลานีโม้นอนนาเลี้ยงไก่
นางจั่งลอยเข้าไกล้เลยเอิ้นเอ่ยถาม
ฉันมีนามว่า ฮิโนกิ ลอยมาจากถิ่นที่ญี่ปุ่นเอเชีย
วนว่ายตามท่อน้ำเสีย ร่างกายอ่อนเพลียกว่าจะถึงทะเล
เดี้ยนตามหาพญานาค สุดแสนลำบากมาหายากแท้เด
เห็นแต่ปลากระเบนดังเป พวกปลาซิวละเทตีปิงปองอยู่กับปลิง
ถือว่าเอาบุญสาหล่า ให้บอกพี่มาถ้ารู้ความจริง
เดี๋ยวตักตบด้วยสวิง แล้วเอาไปย่างปิ้งให้งูสิงกินใต
นีโม้ก็กลัวตัวสั่น แล้วจึงวาจาลั่นเร็วพลันบอกไป
แปซิฟิกมีพยานาคเสียที่ไหน ต้องไปเมืองไทยถึงจะได้เจอะเจอ
Thank you เด้อเสนอคำบอกกล่าว
นางกะลอยฟั่งฟ้าวทะยานมุ่งมุดหา
ฮอดเบื้องหน้าป้ายว่าบอกอ่าวไทย
ได้พักเถียงพี่ปลาวาฬเพิ่นเลี้ยงฟาร์มหมูน้อย
พลอยพักยั้งเลยนั่งกินข้าวเที่ยง
อีนางน้อยก่ำเกี้ยงอิ่มแล้วกะเหล่าหนี
ฮอดหว่างนี้เป็นที่ศาลา
เห็นแต่อาวปลาหมึกเพิ่นนั่งสานติ๊บข้าว
ขอถามเจ้าเด้ออาวอย่าฟ่าวว่า
ดิฉันขอถามว่าพญานาคอยู่ไส
ปลาหมึกได้หัวเราะขำขัน
ตั้งแต่ฉันเกิดมาบ่เคยเห็นพอดี
มีแต่เอี่ยนน้อยลอยวนน้ำแก่ง
อย่าสิมาแถลงเว้าเด้อเจ้าฮิบฟ่าวหนี
โตนางนี้เสีย self พอประมาณ
มาสงสารโตกูบู๋มาแต่ไกลล้ำ
มองดูก้ำเห็นดำดำ ลอยเสิ่น
อีนางเลยเวิ่นพุ่งทะยานมุ่งโดยไว
พออยากไห้ดิ้นตายคาหนอง
เห็นแต่ฟองสีดำผัดแม่นเรือดำน้ำ
เรือดำน้ำไทยแลนด์ขี้กระต่าย
เครื่องบ่มียิงบ่ได้แม่นไผซื้อห่ามึง
นางนั่งซึ้งโศกาเหลือแสน
มาไทยแลนด์บ่เจอดอกเด้อพญานาค
มีอย่างมากเรือดำน้ำขี้กะเถ่อ
ลอยทะเลเฮ็ดเพ้อเว้ออีนางเก้อนั่งขำ
นั่งขำอีนางเก้อนั่งขำ
สมควรล้ำจบบั้นประพันธ์กลอน
อาริกาโต๊ะ โกไซมัส